Niniejszy blog w żaden sposób nie wyraża stanowiska jakiejkolwiek instytucji, partii, organizacji, a jedynie osobiste przemyślenia i poglądy autora. Nie jest też żadnym "oficjalnym blogiem", zrobiłem go po to by się dzielić z Wami wszystkim, co mnie interesuje. Życzę wszystkim miłego czytania!

czwartek, 8 września 2016

Sanktuarium pomiędzy niebem i ziemią

    Jak jaskółcze gniazdo, przyklejone do skał góry Baldo wysoko nad doliną góruje sanktuarium Madonna della Corona. To jeden z najsłynniejszych obiektów sakralnych we Włoszech a pod względem widokowych należy do najpiękniejszych na świecie. Wizyta w sanktuarium nie pozostawia nikogo obojętnym, pozwala zanurzyć się w ciszy i w medytacji nad dziełem stworzenia. Z kolei kult Matki Bożej Bolesnej trwa tam już od XV wieku i wyraża się w obecności rzeźby (Piety) umieszczonej ponad ołtarzem głównym. W roku 1982 r. Madonna della Corona docenił papież Jan Paweł II nadając kościołowi tytuł Bazyliki Mniejszej. W 1988 r. przybył do sanktuarium osobiście.






    Do głównego kompleksu schodzi się wzdłuż drogi prowadzącej od hotelu "Stella Alpina". Wzdłuż tej trasy ustawione są stacje drogi krzyżowej odlane w brązie według projektu artysty Raffaela Bonente. Rzeźbiarz ten stworzył dla sanktuarium ponadto odlewy w prezbiterium, tablice na antepedium ołtarzowym, lichtarze z wizerunkami Ewangelistów, płytę na ambonie, baptysterium i wiele innych elementów wystroju bazyliki i okolic.
















    Średniowieczne dokumenty potwierdzają fakt, że już ok. roku 1000 w rejonie góry Baldo zamieszkiwali pustelnicy zależni od opactwa św. Zenona w Weronie, jak również i to, że od połowy 1200 r. istniał tam klasztor i poświęcona Matce Bożej z góry Baldo kaplica. Początkowo nie było mostu, zbudowano go w 1458 z drewna. Później pojawiły się także obszerne schody. Według pobożnej tradycji powstanie sanktuarium jest datowane na 1522 r., kiedy czczona tutaj figura miała zostać cudownie przeniesiona przez aniołów z wyspy Rodos, zajętej przez siły floty muzułmańskiej Sulejmana II. Przeciwko tej datacji przemawia znalezienie w schowku sanktuarium obrazu o fakturze trzynastowiecznej. 






    Nowe kościoły zostały zbudowane kolejno w latach 1490 - 1521 oraz w 1625 - 1681, z poszerzeniem o neogotycką fasadę pod koniec XIX w. Obecna bazylika projektu Guildo Tisato pochodzi z lat 1975 - 1978. Architekt zakładał wyburzenie dotychczasowej świątyni przy jednoczesnym zachowaniu i konserwacji jej znaczących piękniejszych elementów.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz