Prawdziwy, suto zastawiony stół szabasowy stanął w sobotnie
popołudnie, dnia 8 grudnia w sali gimnastycznej ZSP w Bestwinie. Rozległo się
żywiołowe „Hawa nagila”, powietrze wypełniły aromatyczne zapachy przeniesione
wprost ze słynnych sklepów cynamonowych. Bogaty świat kultury żydowskiej
otworzył swoje drzwi przed gośćmi przybyłymi na jedyną w swoim rodzaju
uroczystość.
Powody
ku temu były dwojakie: Po pierwsze, uroczyste zakończenie Roku Korczakowskiego
poświęconego pamięci „Starego Doktora”, a ustanowionego przez Sejm
Rzeczypospolitej Polskiej. Po drugie, podsumowanie projektu pt. „Starsi Bracia
w wierze” realizowanego w szkole przez półtora roku. Oczywiście oba te tematy
mają wspólny mianownik – Żydów, ich losy, zwyczaje, religię oraz tragedię Holokaustu.
Dzień
podsumowania zapadnie w pamięć nie tylko gimnazjalistom, lecz także zaproszonym
gościom. Był wśród nich zastępca wójta gminy Bestwina Stanisław Wojtczak, a
także dyrektor Międzynarodowego Centrum Edukacji o Auschwitz i Holokauście
Andrzej Kocorzyk, radni naszej gminy Jerzy Stanclik i Andrzej Wojtyła, ksiądz
proboszcz Cezary Dulka wraz z wikariuszami, wieloletnia dyrektor Gimnazjum
Jolanta Rothkegel, reprezentanci Rady Rodziców, grona pedagogicznego oraz sami
uczniowie. Wszystkich przywitała dyrektor Zespołu Szkolno – Przedszkolnego
Agata Rak.
Projekt
„Starsi Bracia w wierze – historia i tradycja Żydów polskich” narodził się w
głowie nauczyciela języka polskiego, pana Ireneusza Sikorskiego. Ponieważ
ukończył on studia podyplomowe związane z nauczaniem o Holokauście, posiada
rozległą wiedzę na temat Żydów i judaizmu. Swoimi zainteresowaniami postanowił
podzielić się z klasą 2c (obecnie 3c), chętnymi uczniami z klasy 2b i młodszymi,
także włączającymi się w ciekawy projekt. W czasie trwania całego
przedsięwzięcia uczniowie odwiedzili m.in. Muzeum Auschwitz – Birkenau,
synagogi na krakowskim Kazimierzu, uczyli się o Żydach żyjących niegdyś w
Polsce, także naszych sąsiadach z Bestwiny, których już nie ma, ale pamięć o
nich przetrwała. Tymi wszystkimi doświadczeniami dzielono się 8 grudnia zza
szabasowego stołu – w ten sposób goście poznali znaczenie słów takich jak
menora, macewa, cicit, Talmud, jad lub cheder. Wyrazy uznania należy złożyć za
dopracowaną choreografię i wspaniałe stroje. Całość dopełniała wystawa
żydowskich wycinanek.
Panu
Ireneuszowi w realizacji projektu pomagali także inni nauczyciele: Dorota
Stasicka – Pala, Iwona Jarczyk, Ilona Wójtowicz, Maria Drewniak, Agnieszka
Dutka, Magdalena Mikoda, Ewa Sierant, Dorota Surowiak, ks. Bartłomiej Dziedzic.
Zaraz po gimnazjalistach przed publicznością pojawili się uczniowie młodsi – z klas 4b i 5a. Przedstawili krótką scenkę na podstawie książki Janusza Korczaka „Król Maciuś I”. Obradując w dziecięcym sejmie starali się przekazać, że dziecko jako istota ludzka, tak samo jak dorośli posiada swoje niezbywalne prawa i obowiązki. To właśnie przekazywał wielki pedagog Janusz Korczak (Henryk Goldszmit) prowadząc swój Dom Sierot, służąc jako lekarz, praktyk i teoretyk wychowania. Świadectwo wierności swoim poglądom dał do samego końca, idąc wraz z podopiecznymi na śmierć do obozu zagłady w Treblince. Fakty te uczniowie przedstawili na starannie wykonanych gazetkach ściennych. W przygotowanie inscenizacji włączyli się nauczyciele: Dorota Surowiak, Maria Drewniak. Smaczne ciasta upiekli niezawodni rodzice.
Zaraz po gimnazjalistach przed publicznością pojawili się uczniowie młodsi – z klas 4b i 5a. Przedstawili krótką scenkę na podstawie książki Janusza Korczaka „Król Maciuś I”. Obradując w dziecięcym sejmie starali się przekazać, że dziecko jako istota ludzka, tak samo jak dorośli posiada swoje niezbywalne prawa i obowiązki. To właśnie przekazywał wielki pedagog Janusz Korczak (Henryk Goldszmit) prowadząc swój Dom Sierot, służąc jako lekarz, praktyk i teoretyk wychowania. Świadectwo wierności swoim poglądom dał do samego końca, idąc wraz z podopiecznymi na śmierć do obozu zagłady w Treblince. Fakty te uczniowie przedstawili na starannie wykonanych gazetkach ściennych. W przygotowanie inscenizacji włączyli się nauczyciele: Dorota Surowiak, Maria Drewniak. Smaczne ciasta upiekli niezawodni rodzice.
Wzorem
patrona szkoły, Jana Pawła II, który nazwał Żydów „Starszymi Braćmi w wierze”,
odwiedzał ich synagogi i zapraszał do wspólnych rozmów, młodzi ludzie uczą się
trudnej sztuki łamania stereotypów, patrzenia na inne narodowości jak na takich
samych ludzi jak my. Jak bowiem powiedział G. Santayana: „Kto nie pamięta
historii, skazany jest na jej ponowne przeżycie”.
Więcej zdjęć tradycyjnie TUTAJ
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz