Wiek wielu greckich zabytków przyprawia o zawrót głowy, ale Mykeny są - nawet jak na Grecję - naprawdę stare. Dość powiedzieć, że kiedy Chrystus chodził po ziemi, Lwia Brama w Mykenach stała sobie w najlepsze od ponad dwunastu wieków. Miejsce to, słynne dzięki odkryciom niemieckiego archeologa Heinricha Schliemanna przyciąga zwiedzających żądnych wiedzy na temat tzw. kultury mykeńskiej (1600-1100 p.n.e. lub 1400-1200 p.n.e.), będącej na dobrą sprawę najstarszą kulturą Grecji kontynentalnej na półwyspie peloponeskim i pozostającą pod wpływem znanej kultury minojskiej.
Nie będę słowo w słowo przepisywał Wikipedii i książek, więc czytelników poszukujących specjalistycznego opisu odsyłam do stosownych źródeł, natomiast ja skupię się na krótkim scharakteryzowaniu miejsc, które zobaczyłem. Pierwsze z nich to skarbiec Atreusza lepiej znany jako grób Agamemnona. Nazwa jest symboliczna - nie wiadomo, kto został pochowany w tym grobowcu, jednak trzeba wiedzieć, iż aż do zbudowania rzymskiego Panteonu była to największa budowla kopułowa na świecie. W środku nie ma oczywiście nic (starożytni rabusie zatroszczyli się o skarby), ale wrażenie robi technicznie zaawansowany sposób konstrukcji. W najwyższym punkcie - od gruntu po kopułowy strop wysokość grobowca sięga 13,3 m. Obiekt zachwycał licznych malarzy i poetów - w tym naszego Juliusza Słowackiego, który natchniony pobytem w tym miejscu stworzył wiersz Grób Agamemnona, omawiany zresztą w szkołach. Grobowców kopułowych jest notabene w Mykenach więcej - np. grób Ajgistosa i grób Klitajmestry.
Na pobliskim wzgórzu wznosi się cytadela - w jej skład wchodzi megaron (siedziba władcy), grobowce pochodzące z różnych okresów, a także domy mieszkalne, magazyny i pomieszczenia gospodarcze. Wszystko otoczono murem cyklopowym skonstruowanym z dużych, nieobrobionych kamieni. W murze tym były bramy, a wspomniana na początku Lwia Brama jest symbolem Myken rozpoznawalnym na całym świecie. Bramę charakteryzuje trójkątna płyta z wapienia wypełniająca tzw. trójkąt odciążający. Na płycie wyrzeźbiono kolumnę i po jej bokach zwierzęta, najprawdopodobniej lwice, choć niektórzy skłonni są stwierdzić, że są to gryfy albo sfinksy.
Bardziej nietrwałe zabytki umieszczono w muzeum. Są to naczynia, przedmioty codziennego użytku. broń, biżuteria, tabliczki z pismem linearnym typu A i B, a nawet zabawki.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz